Dubrovnik

Dubrownik położony jest w południowej Dalmacji, w żupanii dubrownicko-neretwiańskiej (Rys.1). W jego skład wchodzi 8 dzielnic. Z północnej strony miasto to otacza wysokie pasmo gór Srd, natomiast z południowej rozciąga się Morze Adriatyckie z wapiennymi klifami. Ważnym miejscem strategicznym przy lokowaniu miasta było niedalekie ujście Neretwy, którą prowadził szlak komunikacyjny w głąb lądu. Ponadto, w pobliżu Dubrownika występuje pas Wysp Elafickich. Miejscowość sąsiaduje także z miastami takimi jak: Ervenik, Ploče, Župa Dubrovačka i Konavle.

NAZWA MIEJSCOWOŚCI

Pierwsza osada założona przez rzymskich emigrantów i nosiła nazwę Laus, co oznaczało skałę. Nieopodal osiedlili się Słowianie, nazywając swoje terytorium Dubravą. Nazwa ta wiąże się z występującym tutaj dębem skalnym. Po połączeniu obu plemion miasto nazwano Raguzą [1]. W wyniku przejścia miasta pod władzę Królestwa Jugosławii zmieniono jego nazwę na Dubrovnik.

HISTORIA

Pierwsza osada założona została w na początku VII wieku przez rzymskich emigrantów Epidaurum (okolice dzisiejszego Cavtat), uciekających przed Słowianami i Awarami. Lokalizacja na wyspie pod względem obronnym, była na tyle korzystna, gdyż z jednej strony posiadała płytki morski kanał, który oddzielał ją od lądu. Osada nazwana została Laus. Początkowo osiedle zostało otoczone drewnianym częstokołem [2] i już od początku istnienia posiadało swoją flotę. W X wieku osada rozrosła się na tyle, że objęła swoim zasięgiem całą skalistą wyspę, na której została ulokowana. Poza granicami miasteczka, u podnóża góry Srd (412 m n.p.m.) osiedlili się Słowianie, nazywając swoje terytorium Dubravą. Z czasem, mimo odrębnego języka i obyczajów zaczęli zbliżać się do społeczności romańskiej, zajmującej wnętrze obwarowań. W kolejnym wieku Laus stał się stolicą greckiego temu. W wieku XII, dzięki kamiennym murom, obie osady zostały połączone w jedno miasto – Raguza, a teren oddzielającego je kanału, po uprzednim zasypaniu został przeznaczony m.in. pod mieszkalnictwo. Przebiega tędy również szeroka ulica Plaza (Placa, Stradun), prowadząca od bramy Ploče do nowego portu. Dokładniejszy rozwój terytorium Dubrownika przedstawia Tab.1.

Tab. 1. Rozwój terytorialny Dubrownika

*Tereny te zostały zakupione w dwóch częściach

Źródło: opracowanie własne na podstawie: Diversis F., Opis Dubrownika

W 1205 roku, w wyniku IV wyprawy krzyżowej, Raguza, jak i wiele innych miast dalmatyńskich podporządkowana została Wenecji. Mimo nałożonych z tego tytułu ograniczeń, na przełomie XIII/XIV wieku miasto to przeżyło rozwój gospodarczy wynikający w głównej mierze z handlu, ponieważ akurat w tej dziedzinie prowadziło niezależną politykę. W 1358 roku przeszło pod władzę węgierską dzięki zawartemu traktatowi w Zadarze. W 1395 roku uchwalono w Raguzie pierwszą na świecie ustawę ubezpieczeniową. Na przełomie XV/XVI wieku Republika Raguzy uzyskała niepodległość, stając się miastem-państwem, na którego czele stał wybierany co miesiąc rektor, zaś jemu podporządkowani byli: Wielka i Mała Rada oraz Senat. Opcja miasto-państwo niosła za sobą wiele korzyści, a mianowicie: Raguza posiadała m.in. własną walutę, flagę z wizerunkiem św. Błażeja, oraz możliwość lokalizacji konsulatów w innych krajach. Handel na terenie miasta rozwijał się nieustannie. Spowodowane było to faktem, iż mieszkańcy chcieli żyć bez żadnych konfliktów z sąsiadami, a ponadto od 1525 roku dzięki corocznemu haraczowi na rzecz Turcji, mieszkańcy zagwarantowane mieli bezpieczeństwo. Jedynym wrogiem była Wenecja. W Raguzie rozwijał się również handel białymi niewolnikami. Wielka katastrofa jaka spotkała ten teren, to trzęsienie ziemi w 1667 roku, w wyniku którego zginęło 5000 osób. Zniszczone zostało centrum miasta, jednak mury pozostały w nienaruszonym stanie. Oprócz tego przetrwały zabytkowe Pałace Sponza i Rektorów. W 1699 roku Republika sprzedała Turkom fragment swego terytorium, dając jednocześnie Bośni i Hercegowinie dostęp do Morza Adriatyckiego. Ostateczny koniec Republiki Raguzkiej zapoczątkowany został w 1806 roku przez Napoleona i kongres wiedeński, dzięki któremu miasto podporządkowane zostało Austrii, aż do 1918 roku. Po upadku Habsburgów, Raguza trafiła pod władzę Słoweńców, Chorwatów i Serbów, a następnie Królestwa Jugosławii – wówczas zmieniono nazwę miasta na Dubrovnik. Ponieważ miejscowość leżała na szlaku wypraw krzyżowych i pielgrzymek do Ziemi Świętej, turyści zaczęli tu przybywać po II wojnie światowej. Owy fakt przyniósł zyski byłej Jugosławii. W 1979 r. starówka Dubrownika została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Po upadku komunizmu nie było mile widziane, aby powstało odrębne państwo chorwackie, ponieważ Jugosławia straciłaby wówczas zyski m.in. z turystyki. Ponadto nie był to okres korzystny dla Dubrownika. Został on bowiem, w październiku 1991 roku zaatakowany przez wojska serbskie i czarnogórskie. Oprócz strat w ludności, zniszczonych zostało ok 70% zabudowań starego miasta. Podczas walk doszło również do bombardowania. Po wojnie dzięki organizacji UNESCO miasto pozyskało fundusze i naprawiło zniszczenia. Przy odbudowie pracowali także polscy architekci i budowniczowie. Obecnie Dubrownik uznawany jest za “Perłę Adriatyku” odwiedzaną przez rzesze turystów nie tylko z Europy.

GOSPODARKA

Od początku istnienia miejscowości rozwój handlu był konieczny dla Dubrownika. Miasto samo z siebie, nie było w stanie zaopatrzyć ludność np. w zboże, dlatego też posiadało kontakty handlowe z wieloma ośrodkami Italii, Serbii, Bośni oraz Bułgarii i Węgier. Mieszkańcy nie tylko eksportowali towary i kopaliny, ale także zajmowali się ich wydobywaniem, dzięki czemu przyczynili się do rozwoju górnictwa na tych terenach. Fundusze pozyskane z handlu kopalinami przeznaczano głownie na rozwój handlu morskiego. Ponadto na terenie Dubrownika nastąpił rozkwit rzemiosła, w tym przede wszystkim sukiennictwa. Dobra pozycja gospodarcza państwa spowodowała napływ imigrantów z Bałkanów poszukujących pracy. Obecnie miasto utrzymuje się z usług, turystyki i przemysłu lekkiego.

DEMOGRAFIA

W Dubrowniku wcześnie zaczęto prowadzić spisy ludności, jednak nie wszystkie dokumenty z okresu średniowiecza zachowały się. W 1400 roku liczba mieszkańców w obrębie murów wynosiła prawdopodobnie 4200 osób, zaś poza nimi dodatkowo 1800 (łącznie 6000 mieszkańców). Pięćdziesiąt lat później łączna liczba ludności w mieście wynosiła 9500 (6500 w obrębie murów i 3000 na zewnątrz). Przyczyniła się do tego imigracja ludności w poszukiwaniu pracy w tym właśnie rejonie. W 1500 roku wskaźnik demografii zmalał do 9000 mieszkańców (odpowiednio po 6200 i 2800 osób), a następnie stopniowo rósł (z pewnymi wahaniami), aż do 1910 roku, kiedy to osiągnął stan prawie 18400 mieszkańców. Nieco ponad 10 lat później liczba ludności zmalała do niespełna 17000, po czym znów zaczęła gwałtownie rosnąć do 1991 roku. Wówczas teren Dubrownika zamieszkiwało 51,5 tys. ludzi. W związku z wybuchem wojny liczba mieszkańców zmalała do ok. 44 tys. W wyniku najazdu wojsk serbskich i czarnogórskich, życie straciło 3000 ludzi. Po zaprzestaniu działań wojennych, miasto znów się odrodziło. Obecnie liczy ponad 42,6 tys. mieszkańców. Poniższy wykres przedstawia demografię miasta na przestrzeni ostatnich ponad 130 lat (Rys.2).

TURYSTYKA

W obszarze miasta

Główny obszar zwiedzania Dubrownika to Stare Miasto, gdzie znajduje się wiele ważnych obiektów. Poniższe numery, przypisane do poszczególnych obiektów odzwierciedlają ich położenie w strukturze przestrzennej miasta, co widoczne jest na załączonej mapie (Rys.3).

1. Pierwszym punktem, który warto zobaczyć w Dubrowniku, jest Brama Pile (Vrata Pile), znajdująca się po zachodniej stronie starego miasta. Jest to jedno z najokazalszych wejść. Prowadzi do niej kamienny most. Nad wejściem umieszczona jest figura św. Błażeja, który jest patronem miasta. W czasach Republiki zamykana była o godzinie 18:00, a otwierana o 6:00.
2. Następny przystanek – Wielka Studnia Onufrego – znajduje się nieco na południu, tuż po wejściu przez Bramę Pile i stanowi element będący zakończeniem systemu wodociągowego. Jest to okrągła, kopułowata studnia z 16-toma kamiennymi twarzami tryskającymi wodą. Nazwę otrzymała na pamiątkę od nazwiska jej projektanta. Po oblężeniu wojsk serbskich została zniszczona. Udało się jednak ją zrekonstruować. Istnieje przekonanie, że jeśli ktoś przechodząc studnię zgonie z kierunkiem wskazówek zegara, umyje ręce pod wszystkimi szesnastoma kranami, to ma szansę na spełnienie swojego życzenia.
3. Naprzeciw Wielkiej Studni Onufrego ujrzymy renesansowy kościół Zbawiciela. Fasada od strony bulwaru jak i wnętrze są bardzo surowe i skromne. Obiekt ten jako jeden z nielicznych przetrwał trzęsienie ziemi. Obecnie budynek zaadaptowany jest pod galerię, gdzie przede wszystkim znajdują się wystawy chorwackiej sztuki współczesnej.
4. Po prawej stronie od kościoła Zbawiciela, wznosi się klasztor Franciszkanów, powstały na początku XIV wieku, czynny codziennie od godz. 9:00 do 16:00. Krużganki otaczają zielony ogród z XV–wieczną studnią. Przy wejściu do klasztoru zlokalizowana jest apteka. Oprócz niej na terenie zespołu klasztornego znajduje się również muzeum klasztorne, umiejscowione w budynku, gdzie niegdyś znajdowało się 7 kaplic. W swojej kolekcji eksponatów muzeum posiada XIV i XV – wieczne sprzęty apteczne. Czynne jest w tych samych godzinach co kościół, a wstęp do niego jest płatny.
5. Prosto z Bramy Pile biegnie główna ulica Stradun o długości 292 metrów, będąca szerokim bulwarem, przy którym znajdują się różne kawiarnie i sklepiki. Wcześniej biegł tędy kanał. Regułą jest to, iż wszystkie okiennice budynków zlokalizowanych w tym ciągu muszą mieć identyczny odcień zieleni. Ponadto każda latarnia wykonana jest według tego samego wzoru.
6. Po wschodniej stronie Stradun mieści się Plac Luža i Pałac Sponza, który bardzo często zmieniał swoje funkcje. Mieściły się tam bowiem siedziby: banku, komory celnej, urzędu miar, mennicy, skarbca, a także Akademii Dubrownickiej i Muzeum Rewolucji Socjalistycznej. Obecnie obiekt przeznaczony jest na potrzeby Archiwum Państwowego. Na dziedzińcu odbywają się przez cały rok wystawy czasowe oraz festiwale. Znajduje się tu również inskrypcja z napisem: „Nie wolno nam oszukiwać i używać fałszywych miar i kiedy ja ważę towary, Bóg waży mnie”. Wstęp do pałacu jest również płatny i możliwy od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 – 16:00.
7. Wieża Zegarowa znajduje się między Pałacem Spoza, a Kolumną Rolanda i posiada 35 metrów wysokości. Została odbudowana w 1928 roku. W wieży wisi dwutonowy dzwon z 1506 roku, w który biją dwaj żołnierze.
8. Na placu Luža umiejscowiona jest także Kolumna Rolanda, rycerza broniącego miasto przed saraceńskimi piratami w VIII wieku. Legenda o Rolandzie (Orlandzie) znana była w całej średniowiecznej Europie. Owy bohater był pierwowzorem dla Pieśni o Rolandzie. Nie jest do końca wiadomo, czy postać taka naprawdę istniała. Pod ową kolumną ogłaszano mieszkańcom Raguzy obwieszczenia publiczne. Przez długie lata Kolumna symbolizowała wolności Dubrownika.
9. Nieco dalej za Kolumną miejsce ma XVIII-wieczny kościół św. Błażeja, który jest patronem tego przepięknego miasta. Znajduje się tutaj jego srebrna figura trzymająca w dłoniach makietę Dubrownika. Co rok 3 lutego figura ta obnoszona jest w procesji. Tuż obok kościoła św. Błażeja zlokalizowano Małą Studnię Onufrego.
10. Na południowym-wschodzie znajdziemy Pałac Rektora z 1739 roku, w którym widnieje inskrypcja „zapomnij o swoich troskach, troszcz się o sprawy publiczne”. Funkcję Rektora pełnić mogła przez okres jednego miesiąca, tylko jedna osoba. Sprawowana władza wiązała się z koniecznością ograniczenia kontaktów z rodziną, bowiem Rektor mieszkał sam w pałacu i mógł opuszczać go jedynie w celach urzędniczych. Fasadę budynku stanowią kolumny z korčulańskiego marmuru. Wewnątrz znajduje się dziedziniec, gdzie latem odbywają się koncerty muzyki klasycznej. Aktualnie w Pałacu mieści się Muzeum Miejskie wraz z obiektami takimi jak: meble, obrazy czy wystawa broni i notatek należących do osób broniących miasta. Ciekawy jest fakt, że wszystkie znajdujące się w budynku zegarki zatrzymały się na godzinie 5:45, która symbolizuje moment wjazdu Napoleona (31 stycznia 1808r.) do Raguzy, prowadzący do upadku Republiki.
11. Dalej na południu zlokalizowana jest Katedra Wniebowzięcia NPM. Według legendy pierwsza katedra powstała w tym miejscu w XII wieku,. Zbudował ją Ryszard Lwie Serce, który uratowany został przez mieszkańców Raguzy podczas powrotu z krucjaty. Świątynia została zniszczona podczas trzęsienia ziemi w 1667 roku. W obecnej Katedrze oglądać możemy obrazy Rafaela, barokowe ołtarze i freski czy bizantyjski relikwiarz na głowę św. Błażeja.
12. Aby rozeznać się w układzie miasta, popatrzeć można na nie z wysokości murów miejskich, które mają ok 2 km długości i do 25 m wysokości. Budowane były w różnych okresach od IX do XVII wieku. W sezonie zwiedzanie odbywa się od godziny 9:00 do 19:30, zaś poza sezonem od 10:00 do 15.00. Wędrując nimi napotkamy po drodze na: Twierdzę Minčeta, Bramę Pločce, bastion św. Jana, wierzę św. Małgorzaty i twierdzę Bokar.

Od 2008 roku turyści i mieszkańcy mogą zwiedzać Jaskinię Durovica, która ma 150 m. Zlokalizowana jest ona pod lotniskiem Dubrownik. Wcześniej służyła m.in. za miejsce schronu w czasie wojny. Dzięki naukowcom wydobyto stamtąd m.in. ceramikę z epoki brązu i żelaza. Planowane jest utworzenie sali multimedialnej przy wejściu do jaskini.

Ponadto Dubrownik jest popularnym miejscem spędzania miodowego miesiąca. Romantyzmu nadają tutaj wąskie uliczki ze zlokalizowanymi przy nich ceglastoczerwonymi domami, przepiękne plaże oraz morze. Ciekawostką jest, iż swoje podróże poślubne spędzili tutaj m.in.: Agata Christie, Elizabeth Taylor i Richard Burton.

Poza granicami miasta

Biura turystyczne i hotele organizują jednodniowe wycieczki do pobliskich miast. Warto więc zwiedzić wyspę Korčula, na której urodził się Marco Polo. Znajdziemy tam połączenie kultury, tradycji, rozwijającej się turystyki z naturą. Jest to jedna z najbardziej zielonych wysp na Morzu Śródziemnym. Ponadto znajdują się tu piaszczyste plaże, co jest rzadko spotykane w Chorwacji. Kolejny punkt wycieczki to wyspa Milet, posiadająca przepiękne zatoki oddzielone od morza kanałami oraz wysepkę Santa Maria z XII-wiecznym klasztorem. W 1960 roku część wyspy Milet ogłoszono Parkiem Narodowym. Niepowtarzalne widoki z niezmienioną przyrodą obejrzeć możemy w mieście Orebic, na Półwyspie Pelješac, z Góry św. Eliasza. Jest to idealne miejsce na spróbowanie miejscowych ostryg i małż oraz skosztowania regionalnego wina. Warto też popłynąć łodzią z portu Starego Miasta na Wyspy Elafickie, które przyciągają naturalnym krajobrazem. Tylko trzy spośród 13 jest zamieszkałych. Oprócz tego w odległości 10-12 minut drogi łodzią od Dubrownika, dostaniemy się do przyrodniczego parku, czyli na wyspę Lokrum. Znajdziemy tam ruiny klasztoru Benedyktynów, słone jezioro i park z egzotyczną roślinnością.

Zabytki

Głównym zabytkiem Dubrownika jest Stare Miasto wpisane w 1979 roku na listę UNESCO, będące obszernym kompleksem urbanistycznym. Zachowało się ono w ogólnym zarysie od czasów późnego średniowiecza, chodź po wojnie jugosłowiańskiej zniszczenia były na tyle duże, że trzeba było dokonać rekonstrukcji ówczesnej zabudowy. Ponadto do zabytków znajdujących się na tym terenie należą również wcześniej opisane obiekty:

• Główna ulica Stradun
• Wieża Zegarowa
• Barokowy kościół św. Błażeja
• Katedra Wniebowzięcia NMP
• Gotycki klasztor Franciszkanów
• Gotycki klasztor Dominikanów
• Pałac Rektorów
• Pałac Sponza
• Renesansowy kościół św. Zbawiciela
• Kolumna Rolanda
• Wielka Studnia Onufrego
• Mury miejskie

Rys. 4 Wielka Studnia Onufrego / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 5. Widok na Wielką Studnię Onufrego i Gotycki klasztor Franciszkanów / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 6. Rozeta kościoła św. Zbawiciela / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 7. Brama kościoła św. Zbawiciela / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 8. Barokowy kościół św. Błażeja / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 9. Wizerunek św. Błażeja umieszczony na Bramie Pile / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 10. Brama Pile / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 11. Wieża klasztora Dominikanów na tle góry Srd / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 12. Gotycki klasztor Dominikanów / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 13. Kościół św. Ignacego / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

KULTURA I FOLKLOR

Religia

Wiara jest bardzo istotnym elementem w życiu Chorwatów. Głównym wyznaniem jest tutaj katolicyzm (86% wierzących), jednak spotkać można również religię prawosławną. Wyznają ją głównie Serbowie. Mniejszość stanowią muzułmanie pochodzący przeważnie z Bośni i Hercegowiny oraz Albanii, a także ludność protestancka, przybyła tu głównie z Węgier.

Rys. 14. Wnętrze kościoła św. Ignacego / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 15. Wnętrze kościoła św. Ignacego / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 16. Wnętrze kościoła św. Ignacego / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 17. Wnętrze kościoła św. Ignacego / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Sztuka

W porach letnich każdy plac zamienia się w scenę. Odbywają się na nich pokazy sztuki ulicznej, spektakle teatralne i koncerty miejscowych grup wokalnych, którzy wykonują stare dalmatyńskie pieśni o morzu i miłości. Ponadto w mieście od 10.05. do 25.08. trwa najważniejsze wydarzenie kulturowe w całej Chorwacji – jest nim Letni Festiwal w Dubrowniku, w ramach którego odbywa się wiele przedstawień teatralnych, operowych i koncertów muzyki folklorystycznej. Podczas tego święta klucze do miasta oddane są w ręce artystów. Następnym świętem jest Libertas Film Festival, którego pierwsza edycja miała miejsce w 2005 roku. Impreza ta zachwyca nie tylko obecnością reżyserów z całego świata, ale także szeroką gamą filmów. W 2009 roku zaprezentowane zostały trzy polskie filmy: “Królik po berlińsku” reż. Bartka Konopki, “Krasnoludki jadą na Ukrainę” reż. Mirosława Dembińskiego oraz “Jeden dzień w PRL” reż. Macieja Drygasa. Na przełomie sierpnia i września odbywa się również Festiwal Julian Rachlin i Przyjaciele. Jest to międzynarodowy festiwal muzyki kameralnej, goszczący artystów z całego świata.

Stroje ludowe

Stroje ludowe są ręcznie produkowane w Cilipo – mieście oddalonym tylko o 22 km od Dubrownika i bogato zdobione haftami. Zalicza się je do najpiękniejszych w Chorwacji. Kobiety nosiły kiedyś wyszywane jedwabiem bądź koronką, białe koszule z szerokimi rękawami i spódnice z zakładkami. Dubrownicki stój kobiecy charakteryzował się ponadto bogatą biżuterią w postaci kolczyków, naszyjników i spinek do włosów. Mężczyźni ubierali koszulę, złoto zdobione spodnie do kostek i serdak, a także szeroki pas i czerwoną czapkę.

Znani mieszkańcy

Do znanych postaci związanych z Dubrownikiem zaliczyć można:

• Martina Držiča (1508-1567) autora komedii „Dundo Maroje”,
• Ivana Gundulića (1589-1639) znanego z historycznego poematu „Osman”,
• Rudera Boškovića (1711-1787) naukowca, dzięki któremu nastąpił m.in. rozwój fizyki i geografii.
• W Dubrowniku mieszkał również polski kompozytor i pisarz Ludomir Michał Rogowski

WODA

Oprócz dostępu do Morza Adriatyckiego, przez teren stricte samego miasta nie przepływa żadna rzeka. Jednak nieopodal płynie 5-cio kilometrowa Dubrovaczka. Przy północnym dojeździe do miasta znajduje się również zatoka, na której końcu występują źródła krasowe i osady. Swojego czasu miejsce to zamieszkiwała szlachta dubrownicka. Na zachód od Starego Miasta znajduje się ważny port handlowy i pasażerski Gruž (Rys.18), posiadający chociażby połączenie promowe z Bari we Włoszech. Na wschód natomiast, zaraz przy murach zlokalizowana jest marina jachtowa (Rys.19).

Rys. 18. Port w Dubrowniku / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 19. Marina jachtowa w Dubrowniku / Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Dubrownik dysponuje wieloma kamienistymi plażami, chodź znajda się również żwirowe i piaszczyste – te usypane są głównie przez człowieka. Większość z nich posiada udogodnienia dla ludzi je odwiedzających, w postaci parasoli czy leżaków. Znajdziemy tutaj również liczne nadbrzeżne bary i puby. Zwrócić uwagę należy na to, że niektóre z plaż przeznaczone są dla nudystów i oznaczone znakiem FKK. W całej Chorwacji nie ma wydzielonych stref kąpieliskowych. Nie znajdziemy tu również żadnego ratownika. Woda w morzu jest bardzo ciepła, słona i czysta. W Dubrowniku zwystępują następujące plaże:

Plaża Banje jest najbardziej znana w Dubrowniku. Widać z niej mury miejskie i wyspę Lokrum. Na plaży znajdują się prysznice, kabiny do zmiany ubrania, bary i restauracje, a także można wypożyczyć leżaki, parasole, skutery, rowery wodne.

W pobliżu centrum, znajduje się kamienista plaża św. Jakuba, umieszczona w ukrytej zatoce pod kościołem św. Jakuba. Do plaży można dostać wspinając się wielkie schody. Na plaży można korzystać z wielu udogodnień i sportów wodnych. Istnieje możliwość wypożyczenia leżaków, parasoli, skuterów i kajaków.

Plaża Lapad znajduje się otoczeniu kilku luksusowych hoteli. Przez wybrzeża prowadzi rząd plaż hotelowych: plaże Adriatyku, VIS i Splendid. Na wybrzeżu, przy promenadzie można skorzystać z różnych zajęć sportowych. Świetna oferta turystyczna oferuje tutaj wiele restauracji i barów. Nad wybrzeżem znajduje się trawiasty teren, na którym można grać np. w badmintona.

Neptun Beach umiejscowiona jest na cyplu półwyspu Od Lapad, pod hotelem Neptun. Plaża jest skalista i posiada tarasy, gdzie można wygodnie opalać, wykorzystując leżaki i parasole. Ponadto istnieje możliwość skorzystania z pryszniców i kabin. Tuż przy plaży można znaleźć bogatą ofertę w obrębie hotelu Neptun: bar, restauracja i odkryte baseny.

Na półwyspie Lapad, umieszczona jest piękna kamienista plaża o nazwie Copacabana. Morze jest tutaj płytkie i idealne dla małych dzieci. Przy plaży znajdują się zakłady gastronomiczne, oraz kluby nocne. Na plaży znajdują się boiska do siatkówki, a także można wypożyczyć leżaki, parasole i wiele rekwizytów do sportów wodnych. Dostęp do plaży jest również dostosowany do osób niepełnosprawnych.

Kamienista plaża Cava  również zlokalizowana jest na półwyspie Lapad. Nie znajdują się tutaj żadne obiekty gastronomiczne. Na plaży można wypożyczyć leżaki, parasole i skorzystać z pryszniców. Plaża ta jest przeznaczona dla nudystów.

Plaża Dance Beach jest dobrze znaną plażą w Dubrowniku. Morze jest tu nieco chłodniejsze. Plaża ta nie jest zalecana dla niedoświadczonych pływaków i dzieci. Dance Beach położona jest niedaleko Starego Miasta, pod klasztorem Najświętszej Marii Panny.

Buza Beach jest umieszczona na dole skały, w południowej części murów miejskich. Wejście do morza jest organizowane przez schody. Na skałach znajduje się bar, w którym można odświeżyć się w czasie gorących letnich dni. Po zachodzie słońca jest to jedno z najbardziej romantycznych miejsc w Dubrowniku.

Atrakcje wodne oraz możliwości uprawiania sportów wodnych

W Dubrowniku nie brakuje tego typu atrakcji. Każdy odnajdzie tutaj coś dla siebie. Z szerokiej gamy sportów wodnych wybrać można nurkowanie lub narty wodne czy żeglowanie. Ponadto wszystkie hotele posiadają sale gimnastyczne, boiska sportowe i baseny. Mniej aktywni mogą wybrać się na spacer wzdłuż wybrzeża lub powędkować.

Rys. 20. Wyspa Lokrum / Źródło: Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Rys. 21. Rejs statkiem po Adriatyku / Źródło: Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

INFORMACJE PRAKTYCZNE

Baza noclegowa i gastronomiczna

Baza noclegowa w Dubrowniku jest dosyć droga, ale i zróżnicowana. Znajdziemy tu różnego standardu hotele, apartamenty, domy wakacyjne, ośrodki turystyczne, campingi, schronisko, a nawet pojedyncze pokoje pod wynajem. Do największego kompleksu hotelowego należy osiedle Babin Kuk. Najdroższe hotele zlokalizowane są w dzielnicy Ploče, nieco tańsze natomiast w Gruž lub Lapad, położonych ok 3 km od centrum. Należy pamiętać o tym, że w lipcu i sierpniu we wszystkich hotelach wzrastają ceny ze względu na festiwale.

Baza gastronomiczna w Dubrowniku jest bardzo dobrze rozwinięta i zróżnicowana. Znajdziemy tutaj restauracje, bary, kawiarnie, winiarnie i puby. Są one zlokalizowane niekiedy na terenach hoteli, przy plażach lub po prostu wzdłuż ulic. Serwuje się tu przede wszystkim kuchnię śródziemnomorską i owoce morza. Czasami natrafimy również na dania międzynarodowe czy francuskie.

Zaplecze gospodarczo-handlowe

Na obszarze miasta, przy klasztorze Franciszkanów znajduje się apteka, powstała w 1317 roku i pełniąca nieprzerwanie od 1391 roku swoją funkcję. Oprócz tego znajdziemy tutaj też liczne muzea, poczty, bankomaty, stragany (Rys.22), parkingi zlokalizowane przede wszystkim poza Starym Miastem. Na terenie Dubrownika działa Uniwersytet Morski i Uniwersytet Ruchu Turystycznego.

Rys. 22. Handel uliczny / Źródło: Źródło: archiwum zdjęć tropster.pl

Komunikacja miejska

Na terenie Dubrownika kursuje komunikacja miejska w godzinach 4:00 – 23:00, która jest dobrze rozwinięta i bardzo popularna wśród mieszkańców. Autobusy mają tu dużo przystanków, a kierowcy regularnie zatrzymują się na odpoczynek. Bilety najlepiej jest kupić w kiosku, gdyż u kierowcy są one nieco droższe. Na terenie miasta jest również możliwość skorzystania z taksówki. Oprócz od niedawna uruchomiono gondolę spod Starego Miasta na górę Srd. Na jej szczycie znajduje się restauracja oraz platforma z widokiem.

Dojazd do miejscowości

W Chorwacji znajduje się 6 lotnisk (Rys.23), w tym jedno w Dubrowniku. Oferowane są tu głównie połączenia z Niemcami, Wielką Brytanią, Norwegią, Hiszpanią, Włochami i Polską. Poniższa tabela przedstawia linie oraz miasta z których można dostać się samolotem do Dubrownika. (Tab.2.)

Tab.2. Połączenia samolotowe na trasie Polska-Dubrownik. Stan na marzec 2015r.

Oprócz tego odbywają się również loty na terenie Chorwacji, chociażby na linii Zagrzeb – Dubrownik. Droga z lotniska do centrum miasta wynosi 18 km i można ją pokonać autobusem w 20 min. Z Włoch do Dubrownika istnieje opcja popłynięcia promem, który obsługiwany jest przez przewoźnika Jadrolinija. Podróż pociągiem wewnątrz kraju nie jest polecana. Ten rodzaj transportu nie został tu dostatecznie rozwinięty. Mimo, iż bilety są dosyć tanie, to podróż może trwać nawet do kilku godzin. Jeśli chodzi o poruszanie się samochodem, to bardzo popularna jest tutaj droga Jadranska Magistrala łącząca Rijekę z Dubrownikiem, jednak często jest ona zakorkowana.

O CZYM WARTO PAMIĘTAĆ?

• Wybierając się do Dubrownika przejeżdża się przez mały fragment Bośni i Hercegowiny, dlatego należy zabrać ze sobą paszporty!
• Wstęp do muzeów i niektórych obiektów jest płatny!
• Płacąc w wybranych restauracjach czy pubach gotówką, możemy liczyć na dodatkowe zniżki!
• Bilety komunikacyjne warto kupować w koskach, gdyż są tańsze!
• Plaże dla nudystów nazywane są FKK.
• Podniesiony głos podczas rozmowy nie jest wynikiem złego zachowania, lecz chorwackiego temperamentu.
• Mężczyźni w tym kraju nie mają w zwyczaju całowania kobiet w rękę na przywitanie,

Autor: Żegota Aneta

[1] W zależności od źródeł napotkano na dwie wersje nazwy: Reguza bądź Regusa.

[2] „Częstokół – inaczej palisada; w starożytności i średniowieczu ogrodzenie o charakterze obronnym, ściana z grubych pali naostrzonych u góry, wkopanych w ziemię” – Leksykon PWN

Bibliografia:

• Abraham R.,2011, Przewodnik National Geographic, Wydawnictwo G+J RBA, Warszawa
• Brusić Z., Pamuła S., 2005, W kraju lawendy i wina, Wydawnictwo Bezdroża, Kraków
• Diversis F., 2004, Opis Dubrownika, Towarzystwo Wydawnicze „Historia Jagiellonica” z siedzibą w Instytucie Historii UJ, Kraków
• Karwowski A., 1972, Leksykon PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa
• Praca zbiorowa, 2012, Chorwacja. Przewodnik ilustrowany, wydawnictwo Berlitz
• Wróbel P., 2010, Dubrownik w latach1358-1526. Organizacja przestrzeni, Towarzystwo Wydawnicze „Historia Jagiellonica” z siedzibą w Instytucie Historii UJ, Kraków

• http://pl.db-city.com/Chorwacja–Dubrova%C4%8Dko-neretvanska-%C5%BEupanija–Dubrownik
• http://pl.wikipedia.org/wiki/Podzia%C5%82_administracyjny_Chorwacji#/media/File:Chorwacja.png
• http://podroze.onet.pl/plaze/dubrownik-atrakcje-historia-zwiedzanie-zabytki/ehjb7
• http://www.adriatyka.pl/10,Porty_lotnicze_w_Chorwacji.html
• http://www.audiowizualni.pl/index.php/aktualnosci/1560-polskie-filmy-na-libertas-film-festival-w-dubrowniku
• http://www.cro.pl/morze.php
• http://www.enterair.pl/map/show
• http://www.esky.pl/bilety-lotnicze/Chorwacja/Dubrownik
• http://www.infoloty.pl/linie/eurolot/gdansk-dubrownik-505.html
• http://www.peregrynacje.pl/dubrownik.html
• http://www.pochorwacji.pl/gora-srd/
• http://www.przewodnik-turystyczny.com/chorwacja/zwiedzamy-dubrovnik
• http://www.rzeka-dubrovacka-dubrovaczka.chorwackie.pl
• http://www.tanie-loty.com.pl/ciekawostki-o-dubrowniku.html
• http://www.voyager64.com/dubrownik.html
• http://www.wikipedia.org/wiki/Dubrownik