Jaskinia Mylna

Spis Treści

Jaskinia mylna

Jaskinia Mylna jest najciekawszą z jaskiń udostępnionych dla turystów, leżących po polskiej stronie Tatr. Pomimo, że nie posiada szaty naciekowej jej położenie, labirynt korytarzy i aura tajemniczości sprawiają, że warto ją odwiedzić.

Jaskinia ma długość około 1630 m, deniwelację 46 m i jest położona w Raptawickiej Turni. Otwór wejściowy leży na wysokości 1098 m n.p.m. Temperatura w jej wnętrzu wynosi około 5⁰ C, choć zimą, za sprawą przekopanego sztucznie korytarza, występują w niej mrozy.


Jaskinia Mylna została zbadana i opisana po raz pierwszy przez Jana Gwalberta Pawlikowskiego w 1885 roku, choć była znana góralom o wiele wcześniej (ze względu na otwory widoczne z dna Doliny Kościeliskiej), a ludowe podania donoszą, że była ona kryjówką Janosika. Kolejne prace badawcze prowadzili w niej, w pierwszej połowie XX wieku, bracia Zwolińscy. W 1949 roku została wytyczona prowadząca przez jaskinię trasa turystyczna.

Jaskinia powstała w sieci szczelin tektonicznych i została wymyta przez przepływający nią wiele tysięcy lat temu Potok Kościeliski (w czasach gdy dno doliny znajdowało się właśnie na poziomie Jaskiń Pawlikowskiego).

Nazwa jaskini wywodzi się od dość skomplikowanego, „mylnego” labiryntu tworzących ją korytarzy.

W 1945 roku w Jaskini Mylnej zdarzył się tragiczny wypadek. Najprawdopodobniej stracił źródło światła, zabłądził w niej i zmarł z ksiądz Józef Szyszkowski. Jego zwłoki odnaleziono dopiero dwa lata później.

Jedno z „Okien Pawlikowskiego” w Jaskini Mylnej

Jaskinia nie posiada szaty naciekowej, ale w okresie zimowym można zaobserwować ciekawe nacieki lodowe. W nieodwiedzanych jej częściach zamieszkują nietoperze.

Jaskinia jest udostępniona turystycznie. Prowadzi przez nią jednokierunkowa trasa turystyczna o długości około 270 m (wychodzimy innym wejściem niż wchodzimy). Można ją zwiedzać samodzielnie, ale należy mieć ze sobą własne źródło światła. W jaskini jest mokro, a niektóre przejścia są wąskie i niskie. Do zwiedzania należy założyć porządne buty i ubranie, którego nie będzie szkoda pobrudzić. Zwiedzanie jaskini zajmuje około 45 minut.

Trasa zwiedzania

Do Jaskini Mylnej wchodzimy otworem południowo-wschodnim. Pierwszy odcinek trasy wiedzie Obłazową Jamą (nie mylić ze znajdującą się nieopodal Jaskinią Obłazkową) – podłużną salą oświetloną światłem dziennym, którą dochodzimy do obszernych otworów – Okien Pawlikowskiego. Rozpościera się z nich piękny widok na górną część Doliny Kościeliskiej, Dolinę Pyszniańską i Bystrą (2248 m n.p.m.).

Spod Okien Pawlikowskiego w prawo prowadzi trasa turystyczna – od tego miejsca zaczyna być ciemno i ciasno.

Po chwili dochodzimy do rozgałęzienia. W prawo prowadzi droga do Wielkiej Izby – największej sali Jaskini Mylnej, której sufit zwieńczony jest przedostającym się na powierzchnię kominem. Idąc natomiast w lewo dostaniemy się pięćdziesięcioośmiometrowym korytarzem o nazwie Ulica Pawlikowskiego do innej sali – Chóry – od której odchodzi kilka wąskich, bocznych odgałęzień.

W Sali tej znaleziono okazy studniczka tatrzańskiego – niewielkiego, mierzącego 6 – 16 mm długości skorupiaka z rzędu obunogów, barwy białej, nie posiadającego oczu, zamieszkującego podziemne cieki wodne.

Do skrzyżowania dróg wracamy tą samą drogą. Po kilkunastu metrach dochodzimy do kolejnego skrzyżowania. Dalej, idąc prosto możemy dojść do Skośnej Komory. W prawo biegnie Biała Ulica – najdłuższy korytarz Jaskini Mylnej, którego nazwa pochodzi od nalotu, który kiedyś pokrywał ściany korytarza – mleka wapiennego. Pokonawszy Białą Ulicę (strop jest tu niski, a dno pokrywają często kałuże) przechodzimy do Wielkiego Chodnika, którym podążamy w kierunku Komory Końcowej.

Fragment trasy, który biegnie nad szczeliną, jest częściowo ubezpieczony łańcuchami.

Północna część jaskini była rzadko odwiedzana przed przekopaniem sztucznego otworu. Na ścianach w tej części występuje ciekawe zjawisko krasowe – jamki wirowe, czyli płytkie miseczkowate zagłębienia powstałe w wyniku zawirowań w prądzie wody przepływającej przez jaskinię.

Od Wielkiego Chodnika odchodzi korytarz do komory Wysoka Szczelina, jednak nie prowadzi tam szlak turystyczny.

Z Komory Końcowej wychodzimy na powierzchnię sztucznym otworem przekopanym w 1949 roku.

Szlaki

Do Jaskini Mylnej

Czerwono-czarny szlak do Jaskiń Pawlikowskiego odbija z dna Doliny Kościeliskiej w prawo, około 100 m za Skałą Pisaną. Na początku musimy pokonać skalny odcinek, na którym dla ułatwienia zamontowano łańcuchy. Następnie kamienną drogą przez świerkowy las, zakosami pniemy się do góry.

Idziemy dalej prosto szlakiem czerwonym, który prowadzi skalną półką, z której pięknie widać dno doliny i przeciwległą stronę Doliny Kościeliskiej. Po prawej stronie mijamy wejście do Jaskini Obłazkowej, a po kilkudziesięciu metrach dochodzimy do otworu wejściowego Jaskini Mylnej. W tym miejscu zaczyna się początek jednokierunkowego szlaku turystycznego.

Zejście od Jaskini Mylnej

Od sztucznego otworu sprowadza jednokierunkowy szlak w kolorze czerwonym. Na dno Doliny Kościeliskiej wychodzimy na wysokości Skały Pisanej.

Galeria zdjęć