INFORMACJE O ODCINKU SZLAKU | |
Długość: | 6,1 km |
Czas przejścia: | 1:50 (↓1:55) |
Różnica poziomów: | 455 m – Czerwony Klasztor 677 m – Sedlo Targov (Przełęcz Limierz) 480 m – Leśnica |
Stopień trudności: | Łatwy |
Ekspozycja: | Brak |
Widoki: | Polany i przełęcze |
Ubezpieczenia: | Brak |
Kolor szlaku: | Niebieski |
Państwo: | Słowacja |
Wariant: PODEJŚCIE / ZEJŚCIE
Szlak w całości przebiega przez terytorium Słowacji. Spod Czerwonego Klasztoru ruszamy asfaltową drogą na północ. (0,5 km) Po około półkilometrowym odcinku niebiesko-czerwony szlak odbija od głównej drogi lekko w lewo, przy zielonym znaku z herbem i napisem „Statne Lesy Tatranskeho Národneho Parku Ochranny Obvod Červený Kláštor”.



Następny kilometr idziemy przyjemną polną drogą po prawej stronie mijając pola i ostatnie zabudowania (po lewej sosnowy las). Szlak znika na chwilę w sztucznym, jodłowo-sosnowym lesie i coraz bardziej wznosząc się ku górze wyprowadza nas na Przełęcz pod Klasztorną Górą.
(1,5 km) Przełęcz pod Klasztorną Górą (słow. Sedlo Cerla) znajduje się na wysokości 605 m pomiędzy Klasztorną Górą (słow. Kláštorná hora, 657 m n.p.m.), a Płaśnią (słow. Plašná; 889 m n.p.m.). Na przełęczy znajduje się niewielka polanka będąca doskonałym punktem widokowym, między innymi na masyw Trzech Koron oraz dolinę Dunajca. Na przełęczy znajduje się skrzyżowanie szlaków oraz wiata turystyczna.
SKRZYŻOWANIE SZLAKÓW | ||
Czerwony | Przełęcz pod Płaśnią | 1:30 (↓1:00) |
Niebieski | Przełęcz Limierz | 0:35 (↓0:40) |




Kolejne kilkaset metrów idziemy południowym skrajem polany, a następnie wchodzimy do jodłowo-bukowego lasu. Mijamy szczyt Barsztyg (słow. Borštyk, 675 m n.p.m.), źródełko i nadrzewną kapliczkę (przy mostku) i po około 35 minutach wędrówki dochodzimy do Przełęczy Limierz (słow. Sedlo Targov, 677 m n.p.m.).
(3,8 km) Niezalesiona przełęcz Limierz także jest dobrym punktem widokowym (widać między innymi Trzy Korony). Znajduje się na niej wiata turystyczna (nadgryziona zębem czasu) oraz skrzyżowanie szlaków turystycznych.
SKRZYŻOWANIE SZLAKÓW | ||
Niebieski | Przełęcz Pod Klasztorną Górą Leśnica |
0:40 (↓0:35) 0:25 (↑0:35) |
Żółty | Polana Huta (Droga Pienińska) | 0:30 (↑0:50) |

Zdobyliśmy najwyższy punkt na szlaku i rozpoczynamy schodzenie ku słowackiej miejscowości Leśnica. Początkowo idziemy przez las, następnie przechodzimy przez malowniczą polankę Polianka i schodzimy do miejscowości, po drodze dołączając do zielonego szlaku prowadzącego z przełęczy pod Płaśnią. Na główną drogę biegnącą przez Leśnicę wychodzimy na wysokości remizy strażackiej (brzoskwiniowy budynek), przy której znajduje się również skrzyżowanie szlaków turystycznych. Skręcamy w lewo.
SKRZYŻOWANIE SZLAKÓW | ||
Niebieski | Przełęcz Limierz
Skała Osobita |
0:35 (↓0:25) 0:40 (↕) |
Zielony | Przełęcz pod Płaśnią | 1:05 (↓0:45) |

(5,1 km) Leśnica to malownicza słowacka wieś położona w samym środku Małych Pienin, na wysokości 470 – 520 m n.p.m. Zamieszkuje ją około 0,5 tys. osób. Jest jedną z najstarszych miejscowość w Pieninach, została założona w 1297 roku przez ród Gorgeyów. Miejscowa ludność trudniła się przede wszystkim pasterstwem i rolnictwem, obecnie wielu mieszkańców pracuje w branży turystycznej (spływy Dunajcem).
Obecnie Leśnica stanowi dość popularną atrakcją turystyczną, zarówno dla gości ze Słowacji, jak i Polski (głównie z pobliskiej Szczawnicy, z którą jest połączona szlakiem turystycznym). Miejscowość leży tuż przy malowniczym Przełomie Leśnickiego Potoku, w niewielkim oddaleniu od Dunajca. Nieopodal wsi znajduje się schronisko turystyczne Pieniny.

Szlak przez Leśnicę biegnie główną, asfaltową drogą prowadzącą przez miejscowość. Idąc nim możemy podziwiać (gdzieniegdzie jeszcze zachowanie góralskie budownictwo. W oddali, spomiędzy dachów wygląda wierzchołek Sokolicy.

Po pokonaniu około 500 m odcinka mijamy wybudowany w 1757 roku (przebudowany po pożarze w 1792 roku) Kościół p.w. św. Michała Archanioła. Wcześniej w miejscu obecnej świątyni stał drewniany Kościół św. Doroty z 1630 roku. Jeżeli kościół będzie otwarty warto do niego wstąpić. W środku znajduje się kilka ciekawych elementów takich jak:
- figurka św. Doroty (uważana za cudowną, ze względu na uzdrowienie ciężarnej kobiety i jej dziecka)
- obraz św. Michała Archanioła z połowy XVIII wieku (w późnobarokowym ołtarzu głównym)
- mównica z połowy XVIII wieku
- renesansowa kamienna chrzcielnica z XVI wieku
- barokowy boczny ołtarz Maryi Panny z XVII wieku
- dzwon św. Urbana z 1765 – dar cesarza Józefa II

Wędrujemy dalej, i po kolejnym 0,5 km docieramy do skrzyżowania szlaków. W prawo odbija żółty szlak na Siodło pod Bystrzakiem (granica Polski).