Szlak na Sokolicę

INFORMACJE O ODCINKU SZLAKU
Długość: 3,5 km
Czas przejścia: 1:40 (↓1:20)
Różnica poziomów: 420 m – Krościenko
747 m – Sokolica
327 m
Stopień trudności: Łatwy
Ekspozycja: Na szczycie Sokolicy
Widoki: Ze szczytu Sokolicy
Ubezpieczenia: Schodki, poręcze (przy szczycie Sokolicy)
Kolor szlaku: Zielony / Niebieski

Wariant: PODEJŚCIE

Zielony szlak na Sokolicę (747 m n.p.m.) rozpoczyna się na rynku w Krościenku. Podążamy za zielonymi znakami, które początkowo prowadzą nas przez spokojną, malowniczą część miasteczka ulicą św. Kingi. Gdzieniegdzie pobocze porastają okazałe, piękne lipy – niektóre z nich są pomnikami przyrody. Po lewej stronie ulicy stoi biała, murowana kaplica z 1841 roku, która została wzniesiona przez mieszkańców w ramach podziękowania za ocalenie ludności Krościenka przed zarazą. Wewnątrz kaplicy interesujące są obrazy przeniesione ze starego kościoła w Krościenku przedstawiające postaci Jana Napomucena oraz św. Kingi.

Ulica Świętej Kingi
Ulica Świętej Kingi

Po nieco ponad kilometrowym odcinku asfalt kończy się, a my wkraczamy na teren Pienińskiego Parku Narodowego. Kolejny kilometr szlaku biegnie wzdłuż Dunajca, początkowo przez las. Z prawej strony mijamy białą kapliczkę św. Kingi wybudowaną około 1800 roku. Na frontowej ścianie kapliczki widnieje napis „Na chwałę Bożą, Na pomyślność ludu, Opamiętanie wrogów”. Wewnątrz kapliczki dostrzec można figurę patronki – św. Kingi, często w otoczeniu żywych kwiatów, a także wiersze Gorzkowskiego. Jak głosi legenda, kapliczka powstała w miejscu, w którym św. Kinga przekroczyła Dunajec uciekając przed Tatarami.

Kapliczka św. Kingi
Kapliczka św. Kingi

Po chwili, również z lewej strony, mijamy Żleb Żłobina, a następnie zarośniętą polankę Pajówka (kiedyś funkcjonowała na niej karczma). Po prawej stronie natomiast, przed laty znajdował się pierwszy most w łączący brzegi Dunajca w tej okolicy. Funkcjonował od 1872 do 1934 roku, kiedy to został zniszczony przez wezbrane wody Dunajca podczas powodzi.

Dunajec
Dunajec

Nieco dalej mijamy oraz figurę Matki Boskiej umiejscowioną na skale Zawiesy – interesującej botanicznie, ze względu na porastającą ją rzadkie gatunki roślin, mi. mchów.

Figura Matki Boskiej na skale Zawiesy.
Figura Matki Boskiej na skale Zawiesy.

Następnie wychodzimy nad sam brzeg Dunajca, aby po chwili opuścić główną drogę i rozpocząć dość strome podejście przez las. Po ok. 150 m wychodzimy na polanę Pod Natonia, na której znajdują się zabudowania gospodarskie. Z polany rozpościera się ładny widok na Szczawnicę. Powyżej polany znów wchodzimy do lasu. Szlak biegnie stromo pod górę przez gęsty jodłowy las, a dodatkową przeszkodę stanowią wystające z ziemi konary drzew.

Widok z Polany Pod Natonia.
Widok z Polany Pod Natonia.
Polana Pod Natonią
Polana Pod Natonią

Po pewnym czasie szlak ostro skręca w prawo, a my mijamy zespół  skał o nazwie „Dziury”. W skałach tych, mieści się jaskinia. Jest to niewielka jaskinia o charakterze osuwiskowym, łączna długość jej korytarzy wynosi 134 m, a maksymalna głębokość 16 m. Wejście znajduje się w skalnej szczelinie. Jaskinia nie jest udostępniona turystycznie.

Spośród drzew wyłania się Mały Sosnów
Spośród drzew wyłania się Mały Sosnów

Następnie wychodzimy na niewielką, częściowo zarośniętą polankę Mały Sosnów i idąc jej skrajem docieramy do skrzyżowania szlaków. Możemy stąd pójść szlakiem niebieskim  Sokolicę lub na Czertezik (i dalej Sokolą Percią, a następnie do Zamku Pienińskiego i na Trzy Korony).

SKRZYŻOWANIE SZLAKÓW  
Niebieski Na Sokolicę
Na Czertezik
0:15  (↕)
0:15 (↓0:05)

Ze skrzyżowania szlaków niespełna kwadrans dzieli nas od szczytu jednej z najbardziej atrakcyjnych pienińskich gór – Sokolicy (747 m n.p.m.). Podążamy niebieskim szlakiem w kierunku południowo – wschodnim. Po prawej stronie mijamy stromo opadającą nad Dunajec skałę – Kazalnicę. Nad jej skraj prowadzi ścieżka, jednak nie jest ona oznakowana.

Nieco dalej znajduje się kasa biletowa. Aby wejść na galerię widokową należy uiścić opłatę (4 zł bilet normalny, 2 zł bilet ulgowy). Opłaty są pobierane codziennie od 1 maja do 31 października. Zakupiony bilet upoważnia także do wejścia tego samego dnia na Trzy Korony.

Za kasą biletową skręcamy w prawo i pniemy się po blaszanych schodach stromo pod górę (ok. 40 m przewyższenia). Po kilku minutach wychodzimy na rozległą galerię widokową ze wszystkich stron otoczoną metalowymi barierkami.