Wiele lat planowałam wycieczkę do Petersburga i jakoś nie udawało mi się. Od osób, które odwiedziły to miasto, wiedziałam, że warto. No i wreszcie stało się!
Jestem pod ogromnym wrażeniem tego wspaniałego miasta, zwanego Wenecja Północy, jego architektonicznego piękna i nieodpartego uroku. Pragnę podzielić się z Wami fotografiami, których zrobiłam w sumie ponad 2500… Oczywiście te, które zamieszczam stanowią niewielką ich część.
Mój zachwyt i podziw przeplata się ze smutnymi refleksjami. Petersburg, pomnik wielkości cara Piotra I, został pobudowany z jego rozkazu, aby stworzyć Rosji okno na świat. Do budowy, która odbywała się na bagnach, w niezwykle trudnych warunkach, wysyłano dziesiątki tysięcy robotników. Przy budowie brali udział Tatarzy, Kozacy, chłopi. Ginęli z głodu, mrozu, wyczerpania. Petersburg pobudowany jest na ludzkim nieszczęściu, stoi na wielkim cmentarzu swoich budowniczych.
Newski prospekt, główna arteria miasta, przywitał nas słońcem, gwarem, przepychem, kolorami kwiatów. Ta ulica zaplanowana przez Piotra Wielkiego bierze swój początek obok Pałacu Admiralicji i ciągnie się przez 4,5 km aż do Ławry Aleksandra Newskiego, od którego wziął nazwę. Newski prospekt to najbardziej prestiżowe miejsce w Petersburgu, to Petersburg w pigułce. Znajdują się tu przepiękne kamienice w barokowym stylu, w pięknych, pastelowych kolorach, które budowali najbogatsi, instytucje finansowe i handlowe, świątynie katolickie, protestanckie, ormiańskie, prawosławne i wiele turystycznych atrakcji.
Ermitaż, Państwowe Muzeum Ermitażu, mieszczące się w pięciu pałacach nad brzegiem Newy stanowi główną atrakcję miasta. Jego historia rozpoczęła się w 1764 roku gdy Katarzyna I dokonała pierwszych zakupów. To jedno z największych muzeów świata z 3 milionami eksponatów rozmieszczonych w czterystu salach.
Prospekt Newski prowadzi do Pałacowego Wybrzeża, najpiękniejszej części Sankt Petersburga z budynkiem Admiralicji i Soborem Izaaka, największą prawosławną świątynią w Petersburgu, drugą co do wielkości w Rosji, której budowa trwała przez przeszło 40 lat.
Zwiedzając Petersburg nie można pominąć Twierdzy Pietropawłowskiej – najstarszej budowli w mieście, z soborem Piotra i Pawła. Od niej wszystko się zaczęło. 16 maja 1703 r. w czasie wojny północnej Piotr Romanow stanął nad Zatoką Fińską pośród bagien i stwierdził, że w tym miejscu zostanie wybudowany fort, w celu obrony zdobyczy rosyjskich na północy. Miał to być Fort św. Piotra i Pawła. W soborze znajdują się krypty rosyjskich monarchów, m.in. Św. Aleksandra II oraz św. Mikołaja II (pochowany tu w 1998 roku).
Wartym obejrzenia obiektem jest znajdujący się nieopodal Twierdzy Domek Piotra Wielkiego – pierwszy wybudowany w Petersburgu drewniany dom, wzniesionym dla cara Piotra I. Piotr I mieszkał w nim w latach 1703-1708. Mógł stamtąd dokładnie śledzić budowę Twierdzy Pietropawłowskiej.
Świątynie Petersburga to prawdziwe perełki architektoniczne.
Będąc w Petersburgu nie można nie zobaczyć symbolu rewolucji październikowej – krążownika „Aurora”, który udostępniony jest do zwiedzania : 1571
Jedną z dużych atrakcji Petersburga jest nocne zwiedzanie, podczas którego można podziwiać przepięknie oświetlone miasto i zwodzone mosty nad Newą. Podnoszone mosty robią niezapomniane wrażenie – warto to przeżyć:
Będąc w Petersburgu koniecznie trzeba zobaczyć Peterhof i Carskie Sioło, które znajdują się w jego pobliżu.
Peterhof, położony 29 km na zachód od Petersburga nad Zatoką Fińską był ulubioną rezydencją Piotra I. Jest to zjawiskowy zespół pałacowo-ogrodowy założony przez Piotra 1. Zachwyca Wielki Pałac, park francuski z fontanną Neptuna, wielka kaskada z 37 złoconymi posągami z brązu, 64 fontannami i 142 wodotryskami, park dolny w stylu angielskim. Sam car, Piotr Wielki, zaprojektował układ pałacu. Wielki Pałac Peterhof jest jednym z najpiękniejszych i najbogatszych pałaców całego świata.
Carskie Sioło to kompleks pałacowo-parkowy założony w XVIII wieku, około 25 km od Petersburga. Była to ulubiona podmiejska rezydencja Katarzyny I, Elżbiety, Katarzyny II Wielkiej, Aleksandra I a zwłaszcza ostatniego monarchy – Mikołaja II. Słynie z Bursztynowej Komnaty – sali wyłożonej sześcioma tonami obrobionego bursztynu i włoskimi mozaikami. Obecnie można podziwiać niestety tylko jej wierną rekonstrukcję. Prawdziwa Bursztynowa Komnata wciąż pozostaje zaginiona. Carskie Sioło to ogromny kompleks, w skład którego, oprócz głównego pałacu, wchodzi wiele innych pomniejszych pałaców i budowli, ogrody, parki ze stawami i dodatkowymi budynkami.
Tekst i zdjęcia: Elżbieta Lipińska
